sözcükler beni rahat bırakın!!
İstemiyorum işte sizi,ne kullanmak;ne de artık duymak.. Kullanılmışlığın iç acısı bu, ama sizler bilemezsiniz.
Sadece noktalar ve boşluklar var sizin için; ne anlamlara geliyor veya ne kalpler yıkıyor bilmiyorsunuz..
İşte bunun için kızgınım size..
Bende aklımda kızgın bi nehir gıbı yırtıp akarken başka vucutlarda durgun ve yoksun oluyorsun. O dillerde söylenmek için çağladığını hiç görmedim.. Suskunlu ğunlla yureğimi dağladığın içn kızgınım sana..
sözcükler beni rahat bırakın!!
İstemiyorum işte sizi,ne kullanmak;ne de artık duymak.. Kullanılmışlığın iç acısı bu, ama sizler bilemezsiniz.
Sadece noktalar ve boşluklar var sizin için; ne anlamlara geliyor veya ne kalpler yıkıyor bilmiyorsunuz..
İşte bunun için kızgınım size..
Bende aklımda kızgın bi nehir gıbı yırtıp akarken başka vucutlarda durgun ve yoksun oluyorsun. O dillerde söylenmek için çağladığını hiç görmedim.. Suskunlu ğunlla yureğimi dağladığın içn kızgınım sana..
acıyorum kendime aslında şu an.. neyi farkettim kardeş biliyo musun, günlere özel yazdığım sözlerim vardı benim,klasörüm..o gitmiş!silinmiş... ruhum bile duymamış..işte onun için acıyorum.. ruhumdan giden bi parçaya mı yanayım, yoksa o kdar şeyin arasında koşturmadan gittiğini farketmediğime mi?.. iyice dalgın oldum..
bi de karar verdimm annemle daha çok vakit geçiricem artık,anlıyo beni, valla =) en azından dinliyo ya,yargılamadan. seviyorum meleğimi : )
bu kez gerçekten tutunamayacağım sandım...
zor abi, valla çok zor.
sözümü de yine hayata söylerim işte,kime diyeyim başka? sözlerimi de süsleyemez oldum, direk dalıyorum ne diyeceksem.. halim yaban ama.. acımaya başladım galiba kendime =) merak etme o kadar da çaresiz değilim, ama karışığım işte, karmakarışığım
şarkısı bile var:söylüyorum bu kez, senin için de söylüyorum
hayat! beni neden yoruyorsuun?
''HER SEÇİM BİR KAYBEDİŞTİR''
Her seçim bir kaybediş aslında.
Kimi zaman her duyuşunda öylesine iyiymiş dediğin sözler öyle anlarda aklına düşer ki yüreğindeki yankısı yetmez,yazmak istersin.Bugüne kadar dikkatini çekmeyen şeyler neden bir anda böylesine anlam kazanır. Cevabı çok basit.Bu sefer duymazsın ya da görmezsin. Yaşarsın. Yaşarsın ve yazarsın Gelelim seçimlere ve kaybedişlere. Her şey zıttını içinde taşıdığı gibi bu iki kavramda ayrılmaz birbirinden.Hazlar için ödenen bedeller gibi,nefrete dönüşen sevgiler gibi. Seçmek için kaybetmek,vazgeçmek. Bir sevgili için gururundan vazgeçersin tüm saygınlığından ve muhtemelen aklından.Bir damla sevgiyi seçerken büyük bir aşktan farketmeksizin vazgeçmek de vardır.Bir sevgiliden vazgeçerken büyük bir aşka rastlamak da.Bazen de emin olamadan başkalarının etkisiyle yapılan seçimler olur hayatımızda. En zor dönemlerindekişiliğini kaybetme aşamasındayken bir anda yağan tavsiyelerle şekil verirsin hayatına. Sebebi yalnızlık mıdırumutsuzluk mudur güçsüzlük mü bilinmez. Şartlar her zaman farklıdır ama uyarsın işte. Belki aynı konuda bir kaç kezkarar deiştirirsin.Bunun için bedel ödemen gerekir. Kimse şartları sorgulamaz neden demez, yapmışsındır.Pişmanlıkların önemi yoktur . Seni yargılayan da yine zamanında aklına uyduğun insanlardır. Ödediğin bedelin sebepleridir.Sorsan onların da hataları vardır ama mutlaka ki gerekçeleri de vardır. Onlar sen gibi değildir. İyidirler. Tüm bunları düşündüğünde insan yaşamayı her seçişinde ölümden vazgeçmiş olmalı,uzaklasmalı ölümden.Peki neden böyle olmaz? Yaşamak adına inançla attığı her adımda neden ölüme yaklaşır bazı zamanlarda insan.Çıprındıkça daha da boğulur bataklığında.. Ona varmak için atılan adımlar neden uzaklaştırır seni ''o''ndan daha fazla?
Oysa ki ben sevmiştim dersin,onun için her şeyden vazgeçmiştim. Onu seçmiştim.Her şeyimden vazgeçmek pahasına onu seçmiştim. İşte o zaman bir şeyi daha fark edersin. Bazı seçimlerin vazgeçişten öte ''kaybediş'' olduğunu.Daha sonra korkmazsın artık seçimlerinden. Hiçbir şeyi olmayan insanın vazgeçecekleri de kayıpları da olmayacaktırzaten daha ne kaybedebilir ki kaybetmişken yüreğini,kaybetmişken en sevdiğini...
Sonunda terk edip gitmek istersin bu oyunu.
Bu kez de oyunu kaybedersin..
Bana bakmasan da oradasın, görüyorum seni.
Ah benim sevdasında bencil, yüreğinde sağlam sevdiğim.
Kalbime gömdüm sözlerimi, ceset torbası oldu yüreğim.
Tıkandığım o an,
Elimi nereye koyacağımı şaşırdığım o an işte,
Aklımdan o kadar çok şey geçti ki takip edemedim.
Ellerim boşlukta, ben darda kaldım.
Ellerim buz gibi, ben harda kaldım.
Bir senfoni vardi kulağımda çalınan,
bitti artık hepsi...
Köşeme çekildim, hani hep kaldığım köşeme.
Bakış açım belli oldu yine.
Geride kalan, ardından bakar gidenlerin.
Bir meltem olacak rüzgarim dahi kalmadı benim.
Dağlara çarptım her esişimde.
Yollara küfrettim her gidişinde.
Demiştim sana hatırlarsan:
"Önemli olan ''zamana birakmak'' değil,
''zamanla bırakmamak''tır.."
Simdi bana, geçen o zamanın
Unutulmaz sancısı kalır
Gittigim eğer bensem, söyle bana kimden gittim?
Sende yoktum zaten ben, ben yine bende bittim...
Nazım Hikmet Ran
Döneceksin diye söz ver...
Güneşin ufka değdiği yer
Oraya git ama yine gel
Döneceksin diye söz ver
Böylesi hepsinden güzel
Git özlet kendini yine gel
Döneceksin diye söz ver
Dinle uzaktan çalan şarkı hicazdan
Yaktık seninle biz bir yangını yeni baştan
Dinle uzaktan küllerin arasından
Madem her şey biter yine başlar yeni baştan
Bana ne olur ellerini ver
Gideceksin ama yine gel
Döneceksin diye söz ver..