yalansın hayat- CanSu  

Posted by: yıldızlarabakarak... in , , , ,

yoruyor hayat... tutunmaya çalıştığımız her gün biraz daha kısarak sesini,seni susturuyor. yavaş yavaş... sen bilinmezliğin farkındalığıyla sadece uzaktan izleyebiliyorsun. içinde yaşayarak. ve içinde susarak...
biliyorum karmaşalar halindeyim şu an ve yine bir kararın eşiğindeyim. bundan bütün kaoslarım. ama artık anlaşılmak istiyorum. artık yalan ve ardından gelen yalan davranışlar istemiyorm. iyi de ben kime anlatıyorum?!
yordun be hayat... küçücük kalpleri, küçücük bedenleri sevgi uğruna peşinde koştururken yordun..
sevgi diye tanıttığın yabancı duygularla özveri ve minicik kalplerden bir kendinden kopuş istedin..

acıdı minicik duygular...yürekler atmaz oldu... en derinden yıktın, en derinden kopardın ya// işte böyle uzaklaştırdın bizi...

bu saatten sonra düşünmek ne fayda eder bilmiyorum ama aklımdan da çıkmıyor.
yalnız kalmışlığım ve hala bana yalancı davranan insanlara duyduğum şaşkınlığım,düşündüğümde garip bir kine dönüşüyor... yavaş yavaş...

insanların zaafları varmış rüzgar. nasıl karşı koyamayacağı şeyler varsa asla kabullenemeyeceği durumlar da varmış. bunun eksikliğinden korkulur mu bilmem ama korkardım eskiden.kızamıyorum derdim, '' ne olursa olsun neden hep ben affediyorum?'' oysa şimdi bırakamam,bırakıp gidemem dediğim sevgilerimi böyle bırakıyorum arkamda... geriye bakmak istiyorum, son kez affetmek istiyorum ama can acısı bu. daha fazla böyle duramam ki. eğer inanıyorsam sevgiye ve dürüstlüğe, kadersizce umamam,ilişkilerin düzeleceğini.göz göre göre canımı yakamam...
böyle bi dünyada ben olamam.
biterse bir gün sesim, ölemem de.
yaşayamam da.
ben biterim...
eğer duyuluyorsa sesim,ulaşabiliyorsam gerçek yüreklere, anlasınlar ki yalana isyanım. yalan yaşayışlara, yalandan davranışlara..
eğer duyuyorsa orada birileri,gerçeğin hala var olduğunu göstersinler.hala gerçek duygular olduğunu/olabileceğini göstersinler. çünkü çok yorgunum. yıldızlar ardında,olduğuna inandığım
bir gül bahçesini arayamıyorum artık. çok gezegen gezdim... ne kendi gülüme dönebiliyorum,(ki artık o yok)ne de bahçeyi arayabiliyorum. yalnızlaştım. gül olmak istiyorum...